۱۳۹۰ تیر ۴, شنبه

جنبه دیگری از خراف در اسلام. چشم شور و چشم زخم!


در آغاز هزاره سوم و قرن بیست و یکم، خرافه و خرافات حاکم بر جامعه ی ماست!
 کلیپ را ببینید و بحال زارِ خود، های های بگریید! اینان شارعان دین و سیاستمردان جامعه ما هستند. در زمانی که بشرِ متمدن و دانش پژوهان فداکار، با تلاشی تحسین برانگیز در پی یافتن پاسخهایی معقول و علمی برای نادانسته های بشر هستند. در دورانی که هر ساعت و ثانیه اش مملو از یافته های نوین بشری و دستیابی به افقهای تازه و گشودن پنجره های نو بر باغ های دانش  و بینش خویش هستند، خفاشان در تاریکی به لیچار بافی نشسته و با تکیه بر پوستِ کرگدنیِ خویش به افاضه فضلی که همانندیِ عجیبی با فضله دارند می پردازند.!  اینبار پس از حکایتِ مهدی موعد و عرعر رهبر بهنگامِ تولد و نعل اسب و میخ طویله نوبتِ چشمِ شور  و چشم زخم! فرا رسیده است





هزار سال گذشت از حکایت مجنون 
هنوز مردم صحرانشین سیه پوشند!

هیچ نظری موجود نیست:

برگردان

دوست و یا دشمن گرامی!

سپاس از آمدنت. چنانچه مایل باشی، خوشحال خواهم شد که باز هم بدیدارم بیایی. نشانی ام را در پیِ این نوشته خواهم نوشت تا در صورت تمایل در جای مناسبی نوشته و بخاطر بسپاری:
dughodushab.blogspot.com