امروز یکم تیرماه، مصادف است با روز تیرباران شاعر آزاده و میهنی «سعید سلطانپور» . او که در شب عروسی‌اش دستگیر شده بود ، در روز یکم تیرماه 1360 بهمراه تنی چند از مبارزان راهِ آزادی، نقد جان را در کرو میهن گذاشت و بدستِ جلادان جمهوریِ اسلامی تیرباران شد. یاد و راهش گرامی باد!
سخن درد
برای آن که سرخترین سرودها، خونین ترین شعرها و
انسانی‌ترین ترانه‌ها را سرود. برای سعید سلطانپور؛ که شاه بیتِ سرودهایش زندگیش
بود.
تا خانه کند پیکرِ ما در وطنِ درد
مرثیه سراید به تنِ ما کفنِ درد
انگار از این هرزگی‌ی ماست که اینسان
روئیده کنون هرزه گیاه و گونِ درد
از بی‌خبری‌هاست که پیچیده چنین شوم
بر تن کفنِ وهن و به گردن رسنِ وهن
زنجیریِ دردیم در این وادیِ تسلیم
مصلوبِ عذابیم چنین در وطنِ درد
گر دست برآشوبد و برخیزد و با خشم
خود مشتِ گره کرده شود بر دهنِ درد –
تن‌پوشِ شقاوت ز تنِ خسته درآریم
بر شعله سپاریم کهن پیرهنِ درد
چون حنجره‌ای باز بفریاد نشینیم
خاموش شود در وطنِ ما سخنِ درد!
16 تیر ماه 1366
این غزل در دفترِ شعر « زان پیشتر که شب بسراید»، یاور استوار چاپ شده است.
۱ نظر:
jomhouri,ye--federal--tanha--rahe--nejate--iran--ast--.moris1315@gmail.com-.-www.fcnn.net--.www.mohabatnews.com--.
ارسال یک نظر